Mijn naam is Jan-Jacob Zegel. Ik ben geboren op Texel. Toen ik klein was wilde ik altijd brandweerman of voetballer worden. Typisch jongetje. Maar ik werd drummer. Ook niet slecht. Na de basisschool ging ik naar het VWO en daarna naar het conservatorium, waar ik Klassiek Slagwerk studeerde.

 

Toen ik een jaar of 5 was, kreeg ik voor het eerst echt belangstelling voor muziek. Dat kwam, omdat ik voor m'n verjaardag een kinderdrumstel (zo eentje van de Bart Smit) had gekregen en 'Dag Zuster Ursula' van Rob de Nijs op de pick-up helemaal grijs draaide.

 

Als je in die tijd naar de muziekschool ging, moest je eerst blokfluit leren spelen, en pas dan mocht je door naar een ander instrument. Zodoende speel ik ook nog een beetje blokfluit. En daarna al snel doorgegaan naar drums!

 

Ik geef nu les op drums en marimba, maar ik kan ook redelijk goed overweg met een piano, gitaar, basgitaar en nog een paar andere geluiden. 

​

Het leukste aan les geven bij Ceres vind ik het gebouw en de mensen die er komen. Tegen leerlingen zeg ik: "Ook als je niet geoefend hebt; altijd naar les komen! Want iets doen is beter dan niets doen."

 

Zelf houd ik het meeste van pop/rock muziek. En dan met name de Sixties en Seventees. Het fijnste aan drums is, dat je soms ook lekker even kunt 'rammen'. 

 

Mijn favoriete band is The Beatles, omdat ze als eerste band hun songs zelf schreven en uitvoerden. De mooiste vind ik op dit moment en morgen ook nog "Maybe I'm amazed" van Paul McCartney.

 

De uitspraak van mijn docent en het belangrijkste wat ik ooit over muziek heb gehoord is:

 

Het spelen van rusten maakt mooie muziek.